OS Lujung โคดี้ของผม
ชี้แจง
เรื่องนี้จองอูเป็นน้อง
เนื้อหาในเรื่องอ้างอิงวงแต่ไม่ทั้งหมด
ทำสองเวอร์ jaewoo กับ lujung เลือกอ่านได้ตามใจชอบค่ะ
บอยแบนด์ กลุ่มนักร้องไอดอลชายล้วนมากความสามารถประกอบรวมทีมสามคนขึ้นไป
ผู้ซึ่งพร้อมด้านพรสวรรค์ร้อง เต้น และที่ขาดไม่ได้เลยก็คือหน้าตา ทั้งหาตัวจับยากและดูดีเหมือนพระเจ้าสรรสร้างปั้นแต่งให้รูปหน้าออกมาเหมือนภาพงานศิลปะ ทั้งงดงามไร้ที่ติ
หลายคนยอมจ่ายไม่อั้นเพื่อเห็นใบหน้าราวเทพบุตรใกล้ๆ บ้างก็เป็นคำพูดที่ฟังตลกหูว่าเสียเป็นแสนแขนไม่ได้จับ
แต่ใครจะรู้ว่าหนึ่งในสมาชิกวงชั้นนำของประเทศจะมาถูกใจกับอีแค่โคดี้หรือก็คือช่างแต่งหน้าธรรมดา
“หยุดจ้องผมได้แล้ว”
เสียงติดจะหวานของคนอายุน้อยกว่าเอ่ย
ถึงปากจะพูดแต่ตาสวยๆก็ยังจ่ายความสนใจให้แก้มกร้านที่กำลังลงรองพื้นมากกว่าใครอีกคนอยู่ดี
ใครที่ว่าก็ไม่ใกล้ไม่ไกล นักร้องคนดังขวัญใจแฟนๆวงNCTนั่นเอง
ไม่แปลกใจถ้าชื่อนี้จะแสนคุ้นหู เพราะสมาชิกแต่ละคนก็ครบเครื่องจนเทียบเท่าบอยแบนด์ทั่วไปที่มีกันราวราวหกถึงเจ็ดคน แปลกหน่อยก็ตรงวงนี้ประกอบไปด้วยสามคนเท่านั้น
ชื่อคุ้นหูที่คร้านจะเอ่ยซ้ำก็คือ ลูคัส เห็นทีชื่อนี้จะเป็นที่โปรดปรานของเหล่าแฟนคลับ เพราะทั้งหล่อและมากความสามารถแถมยังพ่วงตำแหน่งหัวหน้าวงแสนเย็นชา
โดนลงคะแนนเสียงว่าเฟอร์เฟคโดยไม่รู้ตัว ทั้งที่ก็แค่กระตุกยิ้ม จะผู้หญิงหรือไม่เว้นแม้แต่หนุ่มๆก็แทบวิ่งใส่
สมาชิกที่เหลือก็ไม่แพ้กัน แจฮยอน และยูตะ เรียกได้ว่ารวมพลคนหล่อจากสามประเทศ ไม่แปลกใจที่คนหลงจนโงหัวไม่ขึ้น
เบื้องหลังเลนส์ราคาแพง ลีดเดอร์ของวงก็ผู้ชายเจ้าเล่ห์ดีๆนี่เอง
เสน่ห์แพรวพราวคอยจ้องจับเหยื่อที่ไม่ว่ารายไหนก็ยอมโดนขย้ำ จะกินหรือฆ่าก็ให้อำนาจตัดสินใจตามอารมณ์พิศสวาท
ถ้าเป็นคนอื่นคงพร้อมลงพานถวายให้กินฟรีๆ แต่ร่างบางที่ว่าอยู่ไม่ใช่ ภูมิต้านทานในตัวก็ออกจะสูงกว่าคนทั่วไป ไม่งั้นจะรับงานแต่งหน้าให้พ่อเทพบุตรอย่างนี้หรือ
พ่อเทพบุตรของใครๆเอาแต่จ้องกันไม่วางตา ทำตัวดื้อด้านเหมือนเด็กเอาแต่ใจทั้งที่อายุก็ปาไปยี่สิบเอ็ด
“จองอูก็หยุดน่ารักสิ”
อยากรู้จริงๆ ว่าหากเหล่าสาวกได้รู้ว่าหลังกล้องของอีกคนจะแสนเจ้าชู้ขนาดนี้จะเป็นยังไง
ตาคมๆที่ผู้หญิงทั้งประเทศอยากมองก็จ้องกันไม่หยุดทั้งที่ตนก็เป็นเพียงคนธรรมดาเท่านั้น หน้าตาก็ไม่ได้ดีเทียบดาราหรือเหล่านางแบบทั้งหลายของเจ้าตัว
นับตามอายุแล้ว คนตัวบางเองก็เป็นรุ่นน้องเพียงปีเศษ แต่ด้วยความสามารถที่โดดเด่นจึงได้งานแต่อายุน้อย ทั้งอย่างนั้นประสบการณ์ก็ไม่ได้น้อยเพราะไปเรียนนอกจนชำนาญ
ต่อให้หล่อจนต้องร้องขอชีวิตก็ไม่หวั่นไหวง่ายๆหรอก แต่ใครจะรู้ว่าพอลงปฏิบัติจริงจะโดนหยอด โดนแกล้งจนเสียสมาธิ
“เลิกแกล้งผมสักที หน้าเลอะไม่รู้ด้วยนะ”
เหมือนจะขู่แต่คนมองกลับคิดว่ามันน่ารัก ใครจะรู้ว่าเด็กแต่งหน้าที่เคยมองว่าหน้าจืด พอพินิจดีๆกลับยากจะละสายตา
แรกๆก็กะแกล้งเล่นเพราะเด็กมันหลอกง่าย หลังๆความสัมพันธ์กลับตาลปัดกลายเป็นคนรู้ใจ จากที่คอยหยอดเล่นกลับมาเป็นคนรักในชีวิตจริง
ถามว่าทำไมถึงเลือกคนนี้ คำตอบก็แค่คำว่าถูกใจ ทั้งกิริยาท่าทาง นิสัยรั้นๆที่น่ากำราบเกินกว่าจะหน่ายใจ
ต่อให้มีที่ดีที่สวยกว่าก็ขอไม่เอา กลับมาซบอกคนตรงหน้าดีกว่าไหนๆ
ปลายนิ้วเรียวสวยจับบลัชออนในมือมั่น ดูมั่นใจในการลงแป้งจนมองเผลอๆเหมือนกำลังระบายผู้กัน สร้างงานศิลปะซึ่งถ้าให้พูด คนตรงหน้าก็เหมือนงานศิลปะจริงๆนั่นแหละ
“อ่ะ”
อยู่ๆ มือขาวๆก็ถูกฉวยไปกุม จนต้องละสายตายจากผิวแก้มมาเป็นตาคู่คมตรงหน้า
“อย่าขัดการทำงานของผมสักครั้งจะได้ไหม”
คิ้วน่ารักนั้นเริ่มขมวด ปากสีสดขยับพูดขมุบขมิบเรียกร้อยยิ้มจากลูคัสได้ไม่อยาก เค้าชอบตอนอีกคนโกรธ ไม่สิ จะว่าไปก็คงชอบทุกช่วงอารมณ์ของร่างบางนั่นแหละ
“โดนว่าแล้วทำไมยังยิ้มอีก โรคจิตหรือไง –อื้อ!”
ส่งมือหนาไปบีบปากแดงๆที่ช่างพูดจาเชือดเฉือนกันเหลือเกิน พอคนน้องตีเข้าที่มือหลายๆทีจึงยอมปล่อย หน้าก็บึ้งตึงจับปากแล้วว่าปาวๆบ่นว่าเจ็บ
“ทำไมแฟนพี่ดุจังเลย”
“นี่! อย่าพูดออกมานะ”
คนน่ารักเลิกลักมองซ้ายขวาก็พบว่าไม่มีผู้คนเพราะเป็นห้องพักส่วนตัว แต่ก็ยังไว้ใจไม่ได้เพราะกำแพงมีหูประตูมีช่อง จะพูดส่งเดชได้อย่างไรกัน
“เดี๋ยวคนอื่นมาได้ยินจะทำยังไง”
หันมาตีต้นแขนกัน ทำร้ายคนดังของสังคมแบบไม่คิดสงสาร
“กลัวคนอื่นได้ยิน?”
“ก็ใช่หน่ะสิ- เฮ้ย!”
ท่อนแขนแข็งแรงช้อนตัวอีกคนที่แต่เดิมนั่งอยู่เก้าอีกตรงข้ามเข้ามา รั้งช่วงเอวบางๆให้ขึ้นมาซ้อนตักกัน
กลายเป็นท่าหันหน้าเกาะไหล่ทับหน้าขาแบบไม่อายฟ้าดิน และด้วยความสูงที่ไม่ใช่น้อยๆของคนตัวบาง ทำให้หน้าเราอยู่ในระดับเดียวกันและใกล้ชิดเสียจนไม่กล้าหายใจ
“ปล่อย! จะทำอะไรเดี๋ยวคนมาเห็น”
แอบเห็นนะว่าหูบางๆก็แดงเหมือนกัน ไหนจะสีระเรื่อข้างแก้มอีก น่ารักไม่หยอกเลยแฟนใครกัน
“อยู่กันแค่สองคนจะกลัวอะไร”
ไม่รู้สึกรู้สาแถมยังหอมแก้มโชว์ซึ่งๆหน้าฟอดใหญ่ เอาให้คนปากร้ายเขินตายกันไปข้าง รีบใช้สองมือน้อยๆดันหน้าอกแข็งแรงให้อยู่ในระยะปลอดภัย
“ประตูก็ไม่ได้ล็อคยังกล้าทำ คนอะไร”
“ล็อคแล้ว” /“ห้ะ!”
เหลืออดกับคนตรงหน้า นี่วางแผนจะลวนลามกันแต่แรกแล้วใช่ไหม
“ตั้งใจจะทำอะไร ปล่อยเลย”
เสียงใสๆพูดดักคอ ทั้งท่าล่อแหลมและสายตาที่จ้องกันตั้งแต่ก่อนแต่งหน้าก็พอรู้แล้วว่าร่างสูงหวังอะไร ไม่พ้นเรื่องอย่างว่านั่นแหละ
“อีกสองชั่วโมงต้องขึ้นสเตจนะ”
ร่างบางเอ่ยเตือน
“นานพอจะทำอะไรได้หลายอย่างเลยว่าไหม”
“ทะลึ่ง..”
ปากพูดแต่แอบเห็นว่าเลียปาก จะคิดว่าเป็นการสมยอมได้รึป่าวนะ
“ที่ตอนนี้ไม่ดิ้น ก็แปลว่ายอมไม่ใช่เหรอ”
“ก็..พิสูจน์สิว่ายอมไหม.."
เพราะร้ายพอกันเลยเข้ากันได้ เห็นหน้าใสๆแต่ก็ไม่ได้อ่อนในเรื่องอย่างว่า กลับกัน คนสวยนั้นทรงเสน่ห์จนกำราบเสื้อร้ายอย่างตนได้อยู่หมัด
สิ้นประโยคแสนร้ายกาจ ปากอิ่มหยักก็จู่โจมเหยื่อ ทั้งดูดทั้งเม้มจนเกิดเสียงจุ๊บจั๊บ ขยี้ปากเข้าหากันจนกลีบเนื้อยู่ยี่ บดจูบกันจนกว่าจะมีคนขาดใจไปข้าง
“ฮ่ะ”
ปากอิ่มสวยพ่นหายใจสั้นๆจังหวะที่ผล่ะจูบเพื่อจะเปลี่ยนองศาให้ถนัดถนี่
จุ๊บ
“อื้ม”
มืออุ่นกดหลังคอคนตัวบางให้แลกจูบกันแนบแน่น อีกข้างก็สอดเข้าชายเสื้อเชิ้ตสัมผัสแนบผิวลื่นๆจนรู้สึกร้อนผ่าว
“อื้อ”
สอดลิ้นเข้าไปทักทายความหวานฉ่ำและอุ่นร้อน ตวัดเกี่ยวเข้าลิ้นเล็กแล้วดุนดันกันในโพรงปาก คนอายุน้อยกว่าพ่นลมติดขัดรดแก้มทั้งที่ยังจูบอยู่
“อ- ฮื้อ”
คนสวยห่อไหล่นาบมือน้อยๆไว้บนบ่าแกร่ง ถ้าจังหวะสอดลิ้นมันรุนแรงก็จะบีบเค้นเอาคืนที่มูมมาม ตะกละตะกลามจะกลืนเนื้อปากกัน บางบทจะอ่อนหวานก็เล่นจนระทวยเผลอเอนตัวเข้าใกล้ให้ลำตัวแนบแน่น
“ฮึ่ม”
เสียงทุ้มคำรามในคอฟังดูบาดใจบวกกับเสียงจูบห่ามๆทำคนฟังเผลอขมวดคิ้ว ไม่ใช่เพราะอารมณ์เสีย แต่เพราะอารมณ์วาบหวามจนต้องแสดงออกทางสีหน้าอย่างนั้น
มือซนที่เคยล้วงเข้ามาในเสื้อลูบสูงกดแผ่นหลังบอบบางให้แอ่นชิดกันจนอะไรๆแนบสนิทไปหมด
เสื้อขาวตัวบางก็เลิกขึ้นเห็นหลังขาววับแวมผ่านกระจกแต่งหน้าเกลื่อนเครื่องสำอางค์
หน้าท้องเรียบแบนก็ติดลอนกล้าม หายใจทีก็เบียดกันเร้าอารมณ์
“ฮ่ะ”
ผล่ะจูบดังจ๊วบหลังแย่งอากาศหายใจกันนาน ปากหยักย้ายที่ไปพรมจูบแถวสันกรามลากลงไหปลาร้า มือร้อนริดกระดุมเชิ้ตขาวอย่างชำนาญ มือบางก็ไม่แพ้กันปลดแก้เข็มขัดหนังร่างหนาแล้วปล่อยลงพื้นไม่ใยดี
แกร๊ง
เสียงสวบสาบของเนื้อผ้าที่สีกันไม่ได้ทำให้มือร้อนละเลิกจุดประสงค์ มันดึงรั้งเสื้อที่ปลดกระดุมหมดไปด้านข้าง
จนในที่สุดสาบเสื้อก็ตกลงจากไหล่ขาวไหลไปกองอยู่ตรงข้อพับแขน ผิวขาวๆต้องไฟสว่างน่าเฟ้นน่ากิน
ก้มลงมองอกขาวที่แม้จะบางแต่ก็นุ่มนิ่ม ทั้งยังสูดดมเนินนมจุ๋มจิ้มน่ารัก
จมูกโด่งเป็นสันถูไถไปมาชวนจั๊กจี้จนคนโดนกระทำหายใจหอบส่งเสียงอึ๊อ้ะน่าฟังมากกว่าน่ารำคาญ
กดมือลงแนบเนื้อเอวนิ่มและเฟ้นบีบให้หนำใจ
“ฮ๊ะ-” เผยอปากร้องตัวโคลงเคลงตามการดึงดัน
เดี๋ยวดึงเข้ามาเดี๋ยวบีบเนื้อเอวแล้วยกขึ้นลงจนแทบยุ่ยติดมือจนใช้คำว่าเฟ้นได้เต็มปาก ตาคมมองสะดือที่เขยื้อนตามแรงขย้ำยิ่งมีอารมณ์
“อ้ะ ฮ-อื้อ!” คนน่ารักเชิดคอ
ผมสีเฮเซลนัทปรกหน้า มือขาวผ่องจิกหัวไหล่หนา เพราะอะไรหน่ะหรือ ปากร้อนๆที่ครอบลงตรงติ่งไตอย่างไรหล่ะ ทั้งแฉะทั้งร้อน “อื้อ!” ยิ่งโดนดูดยิ่งเสียวจนทนไม่ไหว
“ฮื้อ อ้า!”
โดนดันหลังให้อกแอ่น หนีไม่พ้นแรงดูดดึงจากความร้อนในโพรงปาก ท่าที่เป็นอยู่เชิดโชว์หัวนมชี้เด่น่าชำเรา
ฮั่ก สูดเอาลมเข้าปอดเพราะเห็นทีจะไม่ไหว
ลูคัสย้ายตำแหน่งไปรังแกยอดอกข้างซ้าย ตวัดลิ้นเลียทีคนอ่อนไหวก็สะดุ้งสุดตัวหลุดร้องครางดัง อ๊ะ ให้คนเป็นพี่แกล้งเล่น
“งือ ไม่เอา” นำเสียงติดจะเอาแต่ใจเพราะนิ้วแข็งๆเขี่ยมาโดนหัวนม
“อ๊า!”
โดนคีบหนีบเนื้อเม็ดเล็ก นิ้วโป้งและชี้พากันลงแรงบี้ดึงจนบวมแดง คนบกตักสั่นกระตุกเจ็บแปล๊บที่ยอดอกขวา
“ฮ้า- ผมเจ็บ ฮึก ไม่เอา”
ส่ายหัวจิกไหล่คนขี้แกล้งที่ตอนนี้คีบดึงจุกนมเขาขึ้นจากฐานอกจนเนื้อนมรอบจุกยืดติดมือมาด้วย
“ฮื้อ!” ปากบวมเจ่อเริ่มเบะจวนจะร้องไห้ คว้าหมับเขาที่ข้อมือหยาบว่าให้หยุด
หางตาใสมีน้ำเกาะพราว มันเจ็บแปล๊บทั้งยังบวมแดงเอามากๆ
“ฮือ”
ที่ร้องก็เพราะโดนรังแก คนตัวสูงยอมปล่อยมือจนเนื้อนมดีดเข้ารูปเดิม แล้วจึงขอโทษโดยการก้มจูบเบาๆที่จุกแดงๆ
ไม่วายคนตัวบางผวากระตุกอยู่บนตักปลุกความเป็นชายที่นั่งทับให้ตื่น ที่เผลอกระตุกก็เพราะจุกตรงนั้นแสนบอบบาง โดนบีบโดนดึงมันต้องมีช้ำเป็นธรรมดา
ยิ่งไปสัมผัสเพิ่มมันก็เจ็บไม่ใช่หรือไร แต่ด้วยความไม่ตั้งใจก็ได้ปลุกสัตว์ร้ายขึ้นแล้วไม่รู้ตัว
“ฮึก ใจร้าย..”
จังหวะผล่ะมามองกันจึงได้ฤกษ์ฟ้อง ตาคนสวยพราวน้ำคลอเบ้า
“ตอนอยู่ด้วยกันสองต่อสองต้องเรียกว่าอะไร”
“ฮื่อ ไม่เอา ไม่เรียก คนใจร้าย”
ซบใบหน้าแดงระเรื่อคลอน้ำตากับหัวไหล่ ผมนุ่มเหมือนเส้นไหมเคลียลาดไหล่และลูกกระเดือกของคนขึ้นชื่อว่าแฟน
“ฮึ๊! ”
สะดุ้งตกใจจนผลักอกแกร่งมานั่งดีๆตอนโดนล้วงเข้าด้านหลัง
ฝ่ามือร้อนซนสอดเข้ามาในกางเกงและชั้นในลูบเนื้อก้นแน่นๆอย่างหยอกล้อ
ทั้งที่ตัวก็ออกจะบางกลับมีสะโพกนุ่มนิ่มทั้งยังผายอวบอิ่ม มองผ่านๆคงไม่รู้ว่าคนน่ารักซ่อนรูปขนาดไหน
“ฮ๊า”
ร้องผวามองหน้าคนพี่ นิ้วสากถูเข้าซอกก้นจนขนอ่อนในกายลุกชัน
ปากก็แดงอยู่แล้วยังเม้มยังกัดจนเจ่อน่าจูบ เดี๋ยวอ้าร้องเดี๋ยวเม้มครางฮือจนมันฉ่ำนำลายอดไม่ได้ที่คนมากประสบการ์ณทางเพศจะก้มลงป้อนจูบ
“อึ้ก.. ” คนน่ารักหลับตาพริ้มอ้าปากรับจูบอย่างว่าง่าย ตายใจจากด้านหลังที่กำลังถูกรุกร้าน
“อื้อ!”
หลุดร้องสะดุ้งทั้งที่ปากยังจูบกับเพราะนิ้วที่ซุกในร่องเนื้อก้นเริ่มสีขึ้นลง ถูช่องทางรักจนเริ่มมีปฏิกิริยา คนสวยผล่ะปากออกครางหลับตาปี๋
เพราะนิ้วชี้ที่ขยี้ปากทางจนแฉะง่ามขาไปหมดแต่ไม่กดลงมาสักที ทั้งยังกางเกงรัดๆที่อยากถอดให้รู้แล้วรู้รอดนี่อีก
“ฮ่ะ ฮ้ะ อ๊ะ!”
ใจร้ายแกล้งกันได้ลงคอจนต้องมองตาเยิ้มและกัดปาก นิ้วแข็งก็เอาแต่ขยี้ถูไม่ยอมกดเข้ามาจนรู้สึกค้าง
“ตอนอยู่ด้วยกันต้องเรียกว่าไง”
สุดท้ายเสียงทุ้มก็ยอมเฉลยว่าที่แกล้งกันเป็นเพราะร่างบางไม่ยอมเรียก
คำแทนตัวน่าอายจะถูกยกมาใช้ทุกครั้งที่เราทำเรื่องอย่างว่า น่าอายไม่น้อยในช่วงแรกแต่พอเริ่มชินกลายเป็นว่ามันปลุกอารมณ์ชั้นดี
คนสวยน้ำตาคลอกลั้นใจพูดประโยคน่าอายออกไปทั้งที่ปากก็สั่น
“พี่ลูคัสอย่าแกล้งหนู –อื้อ!”
ทันทีที่พูดนิ้วที่วนปากทางก็เสียบพรวดเข้ามาจนน้องร้องฮือ ไม่ทันตั้งตัวกับความจุกเสียวที่ทักทาย
ก้อมมองหน้าคนพี่ที่มองกันแบบไม่ปิดบังว่าต้องการก็เขินอายจนต้องหลบตาลงซุกอกอุ่นและแข็งแรง
“อ๊า อ้ะ อ้ะ!”
น้องกระตุกสั่นในอกเพราะนิ้วสากแกล้งงอในทางรักแคบ แล้วเปลี่ยนเป็นชักเข้าออก
เสียงเอี๊ยดอ๊าดของเก้าอี้ดังขึ้นเพราะจองอูส่ายสะโพกหนีนิ้วที่เสียบรูจนเบาะนั่งสั่นและโยกเอน
“อา… คนดีของพี่”
รู้ว่าตรงนั้นแฉะได้ที่และน่าจะพร้อมรับอะไรที่ใหญ่กว่าจึงกดจูบขมับหอมที่เอาแต่หลบหน้ามาซุกอก
ยกสะโพกน้องขึ้นให้ถอดท่อนล่างง่ายๆแม้จะยังคงทุลักทุเลเพราะอยู่ในท่านั่งทับ กระทั่งตอนรั้งกางเกงลงจากหน้าขา ร่างสูงก็ยังมองตาไม่กระพริบ แกล้งยักคิ้วยียวนให้คนบนตักเขินอาย
จนกางเกงถูกถอดและโยนทิ้งเผยหน้าขาขาวผ่องและชั้นในชื้นแฉะ จองอูอายหน้าแดงรีบยกมือมาปิดส่วนนั้นที่แม้จะมีชั้นในกั้นก็ยังน่าอายอยู่ดี จนคนเป็นพี่หัวเราะเอ็นดูในลำคอน้องจึงยิ่งเลิกลัก
“ไหนหนูช่วยพี่ซิ”
“ฮื่อ”
เจ้าตัวหน้าแดงแต่ก็ยอมทำตาม ที่เขินอายอาจเป็นเพราะห่างเรื่องอย่างว่ากับร่างสูงมาหลายอาทิตย์เพราะต่างคนต่างงานยุ่งจนหาเวลาแทบไม่ได้
มือน้อยๆเคลื่อนลงปลดซิบกางเกง สอดมือเข้าไปในความอุ่นร้อนเพื่อควักความเป็นชายคัดชันออกมา มันใหญ่และรู้ว่าคงเจ็บมาถ้าสอดเข้ามาโดยไร้ตัวช่วย
"อา.." มือขาวรูดแกนกายใหญ่โตส่วนหัวบานฉ่ำ มันปล่อยเมือกเหนียวจนเยิ้มและเริ่มลื่น
จ๊วบ
คนขี้ยั่วละมือจากการชักดึง ลิ้นแดงเลียน้ำขุ่นเหนียวติดปลายนิ้วอย่างยั่วยวน ไล่ดูดทีละนิ้วทีละนิ้วจนหมดจดไร้คาบคาว
"อ๊ะ.."
ตามองร่างสูงแต่นิ้วก็ล้วงเข้าชั้นในด้านหลัง กดนิ้วแฉะน้ำลายลงบนปากทาง รูบุ๋มตอดนิ้วชี้เข้าไปอย่างมูมมาม เสียวซ่านจนต้องครวญครางรันจวญใจ
"อะ อ๊า! ฮรั๊ง"
สอดเข้าไปอีกหนึ่งจนคับตึงตรงนั้น แสดงสีหน้ามีอารมณ์ที่ทั้งเซ็กซี่ทั้งเร้าใจ เดี๋ยวขมวดคิ้วเดี๋ยวคลาย มือชักนิ้วเข้าออกได้ยินเสียงแจ่ะแจ่ะ
แทงนิ้วมันส์มือจนหว่างขาสั่นเกร็งเร่งคนด้านใต้สอดมือประคองเอวให้พยุงตัว
"อ่ะ อ่ะ อึ้ง!"
ผวากระตุกและหยุดนิ่งเพราะกระทุ้งโดนจุดกระสั่นเข้าเต็มเปา ใบหน้าน่ารักเหยเกเผลอกัดปาก
"ฮ่ะ-ฮ๊ะ" หายใจสั่นเสียงฮึฮะเพราะท่อนล่างแฉะจนทนไม่ไหว
ไม่ว่าแกนกายที่อึดอัดภายใต้ชั้นในหรือจะซอกร้อนที่ขมิบตุบๆ
"อือ.." ตัดสินใจถอนนิ้วออกช้าๆ ใช้เวลาทำใจก่อนเจอของจริงที่ทั้งใหญ่ทั้งแข็งและพร้อมทะลวงโพลงคับตึง
“อึ้ก” สะโพกนิ่มยกขึ้นเล็กน้อย
จองอูใช้นิ้วแหวกชั้นในแฉะส่วนที่แนบร่องก้นไปข้างๆ เย็นวาบไปถึงสันหลัง มือเล็กอีกข้างกำความเป็นชายให้ตั้งขึ้น
ทำเหมือนเก่งแต่ก็เห็นว่าสั่นแค่ไหน ไม่สิ เรียกได้ว่าแดงไปทั้งตัว ทั้งหัวไหล่ จมูก แก้ม หูและเข่า แดงระเรื่อน่าชังทีเดียว
“อ๊ะ! อึ้!”
คนตัวบางกดเอวลงให้ความเป็นชายฝังเข้าไปใจจีบอุ่นๆ แต่ก็ได้แค่ส่วนหัวเท่านั้น จนลูคัสต้องส่งมือมาเฟ้นก้นกลมๆให้ผ่อนคลาย ตาคมมองเปลือกตาสีมุกที่หลุบลงอวดแพขนตาฉ่ำน้ำ
"อึ่ก" แล้วน้ำใสก็ไหลอาบแก้ยามกดตัวลงให้ทางแคบห่อหุ้มความใหญ่โตจนหมด
“อ๊า!” คนตัวเล็กผวากอดคอพี่ชายเพราะครั้งนี้มันเข้ามาลึกและเจ็บจนร้องไห้
"ฮือ.."
“ชู่ว์ คนดี ไม่ร้องนะ ไม่ร้อง”
“ฮึ่ก หนูเจ็บ”
ขาขาวๆสั่นจนคนพี่รู้สึกได้ และได้ยินเสียง ฮัก จากการสะอื้นน่าสงสาร
เพราะทุกครั้งที่ทำจะมีเจลหรือถุงยางมันจึงไม่เจ็บปวดนักสำหรับคนสรีระเล็กแบบจองอู แต่ครั้งนี้ไม่ มันฝึดเคืองและทำให้อีกคนเจ็บ
ลูบแผ่นหลังบอบบางปลอบใจแล้วกระซิบบอกว่าจะเริ่มขยับ
"อื้อ! งื้อ ฮึก!" คนตัวขาวสะอื้นฮัก ขยี้หัวลงบนลาดไหล่แบบหาที่พึ่ง
"ฮ่ะ อ๊ะ.."
แล้วทุกอย่างก็เข้าที่ จากจุกเสียดก็เริ่มเสียวแปล๊บและกลายเป็นความรู้สึกดี
ผั่บ ผั่บ ผั่บ!
“อ่ะ ฮ๊ะ! อ๊ะอ๊ะ!”
เนื้อตูดถูกขย้ำปลิ้นตามซอกนิ้ว แขนแข็งแรงยกสะโพกน้องขึ้นลงจนเนื้อนิ่มตีกับหน้าขาดัง “อ่าห์จองอู… เด็กดี”
“อ๊า! พี่- ลูคัส อ้ะ อ๊ะ!”
เสียงเนื้อกระทบกันน่าอาย รูรักร้อนตอดเอ็นแข็งถี่ๆปล่อยเมือกฉ่ำแฉะง่ามก้นและหว่างขา ลูคัสสูดปากหายใจ สีหน้าเซ็กซี่แบบมีเพียงจองอูเท่านั้นที่ได้เห็น จนอดไม่ได้ที่จะยกนิ้วขึ้นเกลี่ยแก้มอีกคน
"อือ.. ฮือ" ผั่บ ผั่บ!
คนพี่ยกคิ้วเชิงถามว่ามีอะไร คนน้องไม่ได้ตอบ แต่ก้มลงจุ๊บแก้มข้างซ้ายแล้วผล่ะออก ท่อนล่างก็ยังทำงานเหมือนเดิมไม่มีหยุด
“ฮะอ๊า ฮะ ฮ๊ะ!”
จนความปรารถนาใกล้สิ้นสุดและเกือบถึงปลายทาง คนน้องก็เร่งควบกดเอวให้ของแข็งแทงเข้ารูถี่ๆ
"ฮะอะ อ้ะ! อ๊า!"
ทั้งคู่ถึงจุดสุดยอด พี่ชายกัดฟันดังกรอดขมวดคิ้วกันแน่นแล้วปล่อยความหยาดเยิ้มข้างในช่องทางของจองอู
“อืมห์..” พอดีกันกับคนน้องที่ปล่อยน้ำขาวขุ่นเปื้อนชั้นในตนเอง
“อ๊า!”
ทั้งคู่หอบหนัก โดยเฉพาะฝ่ายรับที่ดูจะเหนื่อยจนขอซบอกพักสักสองนาที
“ฮ่ะ” ร้องเบาๆก่อนผล่อยหลับคาอ้อมอก เพราะพี่ลูคัสถอนแกนกายออกไปจนรู้สึกวูบโหวง
รู้ตัวอีกทีตอนตื่นมาบนโซฟาห้องแต่งหน้า ที่เดิมซึ่งเรามีอะไรกัน
ร่างบางก้มลงมองชุดตัวเองกลัวใครเข้ามาเห็นก็ต้องถอนหายใจโล่งอกเพราะเป็นชุดใหม่ แต่พอลองนึกก็รู้สึกคุ้นเพราะนี่มันเสื้อร่างสูงนี่นา ทั้งยังยาวปิดมาถึงหน้าขาไหนจะท่อนล่างที่ไม่มีกางเกงในอีก รู้สึกโหวงสุดๆ
พอเช็คเวลาก็พอเดาได้ว่าพ่อคนดังคงกำลังขึ้นสเตจโชว์ผลงานเพลงใหม่ยอดฮิตอยู่บนเวที ส่วนตนคงต้องรีบกลับบ้านไปเอาคราบคาวออกจากร่างกายก่อนใครจะมาเห็นท่าเดินแปลกๆนี่
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น