OS Lujung Stepfather
(ฉบับปรับปรุง)
เขียนครั้งแรก17/4/19
แก้ไข 25/5/19
"อึ-ฮื้อ! คุณพ่อ! จ-เจ็บฮะ! ฮื้อ!"
ให้พูดอย่างภาษาบ้านๆก็แค่สองร่างกำลังถลำลึกเอากันแบบเอาเป็นเอาตาย โดยที่คนตัวเล็กด้านบนไม่ใช่อื่นไกล
ถึงไม่ใช่ลูกในไส้ก็นับว่าลูกอยู่ดี แต่คิดว่าคนอย่างลายครามจะสนเหรอ ของสวยๆมาวางล่อเสือล่อตะเข้ ร้อยทั้งร้อยก็ไม่มีใครทน
ยิ่งมองยิ่งหลง ใครก็รู้ว่าลูกชายบ้านอดิศวรน่ารักน่าชังขนาดไหน ลายครามได้ยินพูดกันมาหนาหู จนมาได้เจอกลับตัวเองจึงเข้าใจ
แต่ใครที่ว่ารู้มาก ยังไงก็คงไม่เท่าร่างสูงเพราะทุกอิริยาบทของเจ้าเอยเขาได้เห็นมันทั้งหมดมาในเวลาหลายปี
เฝ้าฟูมฟักเหมือนหวงแหนทั้งที่ความจริงกลับคิดไม่ซื่อ ก็นะ เค้ามันพวกนิยมเด็กนี่
ผมเผ้าปรกหน้ากลับทำให้ดูเซ็กซี่ไม่หยอก
แก้มใสๆเปื้อนคราบน้ำตาที่ยังไม่แห้งดีนั่นก็ด้วย
ทุกอย่าางส่งผลให้ท่อนล่างของเจ้าเอยถูกกระทั้นกระแทกแบบไม่ผ่อนเปรอ เกิดเสียหยาบโลนของเนื้อกระทบเนื้อน่าอาย
"อ๊ะ! ฮ้า!"
ผู้ใหญ่ใจร้ายรังแกส่วนบนต่อ ไม่ปล่อยให้ได้หายใจหายคอ ยอดอกสีหวานก็ถูกงับแกล้งจนคนตัวขาวสะดุ้งสั่นหายใจหอบ
หน้าอกบางกระเพื่อมเข้าออก แต่ไม่กระเทือนถึงคนมากประสบการณ์สักนิด ลิ้นสากตวัดทีคนอ่อนกว่าก็แทบสิ้นแรงลงเดี๋ยวนั้น กระตุกหงึกหงักสะอื้นฮักในอกหนา หางตาใสเคลือบน้ำระรื้น
"อื้อ!!"
ยอดอกข้างขวาถูกกัดทึ้งและดึงจากฐาน เจ้าเอยผวาคว้าไหล่กว้างของคนเป็นพ่อน้ำตาคลอหน่วยไหลรินอาบรรอยเดิมที่ยังไม่แห้งดี
มันทั้งเจ็บทั้งหวาดเสียวแทบขาดใจ ก่อนจะร้องงอแงเพราะเม็ดพลอยสวยขึ้นสีจัด บวมช้ำสีแดงเข้มจากความรุนแรง
"คุณพ่อ!-ฮ่ะ"
คนตัวบางถอนหายใจเสียงสั่น ยอดอกถูกปล่อยจากฟันคมให้ดีดคืนฐานมันดังเดิม ก่อนลายครามจะใช่สันจมูกโด่งไล้เคลียร่องอกขาวและสูดดมจนพอใจ
หน้าอกของเจ้าเอยไม่เหมือนคนอื่น จุกแดงๆนั่นน่าชังนัก มันสีสดปูดโปนออกจากฐานชัดเจน ง่ายต่อการรังแกบีบดึง คนใจร้ายจึงชอบเน้นในส่วนนี้ที่สุด
และรู้ดีว่าคนถูกแกล้งจะร้องไม่เป็นภาษาจากความเจ็บปวดและหวาดเสียวแทบเสียผู้เสียคน
"ฮื้อ.. อ่ะ-"
หน้าหวานๆนั่นช่างเร้าอารมณ์ คนน่ารักกำลังหลับตา ปากบางๆก็กำลังหอบหายใจเพราะความแข็งขืนยังเสียบคาร่องรัก ยิ่งค้างไว้นานก็ยิ่งซ่านเสียว
อันที่จริง นี่ก็ยังไม่จบสักน้ำด้วยซ้ำ แต่เด็กอ่อนประสบการณ์แบบคนตรงหน้า แค่สอดใส่ก็ร้องไห้แทบขาดใจแล้ว ไหนจะจัดแจงท่าให้อยู่ด้านบน
คนตัวเล็กจะไม่เหนื่อยอย่างไรไหว
"ไหนหนูลองขยับสิคนดี.."
สรรพนามจั๊กจี้หูถูกเอ่ยออกมาอย่างน่าไม่อายขับแก้มใสให้ระเรื่อ เจ้าเอยทั้งอายทั้งรู้สึกผิดกับคุณแม่ ได้แต่ส่ายหัวทั้งน้ำตาดูน่าสงสาร
!!!
มือหนาที่รวบบั้นเอวเลื่อนมายังสะโพกกลมกลึงให้คนบนตักลุกลี้ลุกลนเล่น
ลูบไล้เนื้อตูดขาวๆเหมือนหลอกให้ตายใจแล้วเริ่มขยำขยี้ จนคนเด็กกว่าร้องฮื่อในคอ
คุณพ่อจะทำอะไร..
"อึก ฮ่ะ! ...คุณพ่อ!"
แก้มก้นขาวผ่องถูกบีบแยกออกจากกันก่อนจะถูกกดให้ช่องทางช้ำๆกลืนความแข็งขืนให้ลึกเข้าไปอีก
"ฮื๊อ! ฮ-"
แขนสั่นๆโอบกอดคนพ่อยึดเหนี่ยว ไหล่เล็กสั่นสะท้าน ปวดหนึบช่องท้องและแกนกายที่เสียดสีอยู่กับลอนกล้ามของผู้ใหญ่
"อ๊ะ! อื้อ!" เจ้าเอยแสดงสีหน้าเหยเก
ทางคับแน่นปวดตึง มันเข้ามาลึกขึ้นเพราะลายครามกดบั้นท้ายเขาลงมา
ปากแดงฉ่ำสั่นจนแทบร้องไม่เป็นภาษา
"ฮ๊า-"
"อ่าห์" เสียงทุ้มต่ำข้างหูบ่งบอกได้ว่าอีกฝ่ายพอใจแค่ไหน
"ฮื้อ!"
สะโพกสอบเริ่มควงหมุนทั้งที่ความเป็นชายยังฝังลึกในร่างลูก เสียงหวานก็เปล่งครางแทบขาดใจ
"อ๊า ฮั๊ก! อื้อ!"
มือน้อยๆแสนอ่อนแรงพยามยามดันไหล่แข็งแรงและถดตัวห่าง
อยากละจากสัมผัสจาบจ้วงแสนทรมาณนี่เหลือเกิน ไม่วายโดนขยี้เนื้อก้นแล้วยึดกลับมาชิดตัวคนใจร้ายอยู่ดี
"ขยับสิเด็กดี อย่าให้พ่อโกรธ"
หน้าเปื้อนน้ำตาช้อนมองขึ้นมา ผิวแก้มและปลายจมูกขึ้นสีชมพูน่าชำเรา
"ถ้าหนูไม่ทำ พ่อจะลงโทษนะ..."
สายตาคมๆนั่นแผดเผากันแทบไหม้ เจ้าเอยรู้ว่ามันหมายความว่ายังไง คนหน้าหวานส่ายหน้า ตาใสคลอน้ำตาอ้อนวอนให้เห็นใจ
"อ๊า! คุณพ่อ!"
แกนกายขนาดพอดีมือถูกชักรูดด้วยแรงไม่น้อย เอวน้อยๆนั่นส่ายหนีด้วยความตกใจ แต่คิดหรือว่าจะพ้นโดนจับล็อคเอวให้จำยอมอยู่ดี
"ฮือ! ฮึ- อ๊า!"
"อื้อ" คนสวยหลับตาลง
ทั้งหน้าหลังโดนตะโบมรังแกไม่หยุด
ลายครามโน้มตัวลงจุมพิษปากแดงๆที่ฉ่ำวาวนั่นด้วยความหลงไหล
มือก็กำรูดแกนกายให้กายขาวผวาสั่นเสียว พร้อมไล้ปลายลิ้นเล็มขอบปากที่สั่นน้อยๆนั่น
"ฮึ่ก-" แล้วสอดลิ้นเข้าชิมโพรงปากอุ่นร้อนคับแคบของเจ้าเอย
"อื้ม!" ขณะปากทำงาน ท่อนล่างก็ถูกรูดรั้ง
คิ้วสวยขมวดมุ่นเพราะปลายลิ้นหนาชอนไชอย่างช่ำชอง มันตวัดเกี่ยวลิ้นไม่ประสาให้ยอมสยบและหมดแรง
ทั้งที่ด้านล่างถูกกระทบกระแทกกลับไม่สะเทือนถึงจูบดุเดือดจากคนด้านบน
บ่งบอกความเหนือชั้นของประสบการณ์ที่ให้ตายยังไงเด็ก19ก็ไม่มีทางสู้
"ฮื้อ! ฮืม- อึก"
ปากก็ไม่ว่าง ทางด้านล่างก็คับตึง ไหนจะด้านหน้าที่ถูกปรนเปรอนี่อีก แล้วเด็กอย่างเขาจะรับมือได้อย่างไร
"อื้ม.. ฮ๊า- "
ลายครามละริมฝีปากออกแต่จมูกโด่งยังคลอเคลียไม่ห่างเหมือนกั้นแค่ลมหายใจจนปากฉ่ำๆของเราถูกันเล็กน้อยยามหายใจ
น้ำใสเชื่อมเยิ้มระหว่างปากล่างของเรา ไม่รวมส่วนที่หกเลอะเปรอะถึงคางนั่น
คนเป็นพ่อจึงสวมรอยเป็นผู้ใจดี ใช้ลิ้นเลียเช็ดให้จนถึงคางจนคนตัวบางอับอายเผลอกัดปากเพราะความหวาดเสียวแล่นริ้วถึงกลางหลัง
ได้แต่กลั้นอารมณ์อึดอัดตรงส่วนปลายที่ยังไม่ได้ปลดปลอยทั้งที่แทบจะเสร็จอยู่รอมร่อ
รู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมาจนต้องหรี่ตา เมื่อคนเป็นพ่อกดเล็บลงบนส่วนหัวของความคัดชันนั่น
"หนูอึดอัดไหม... "
เสียงอบอุ่นถาม
"ฮึก..."
คนน่ารักไม่ได้ตอบ แต่อ้อนวอนทางสายตา จ้องลึกในตาคมคู่นั้น
คนถือไพ่เหนือกว่าได้แต่ยกยิ้ม ก่อนจะฆ่ากันทั้งเป็นด้วยการขยี้นิ้วที่ส่วนปลายของเจ้าเอย
"ฮึ-อื้อ!"
เด็กน้อยส่งเสียงหวีดในคอ ขาขาวๆสั่นเกร็ง น้ำตาก็ไหลนอง ผมสีน้ำตาลตกลงปรกหน้าเพราะเจ้าของมันกระตุกเกร็งเป็นระยะ
"ฮะ- อย่า-" ท่อนล่างทั้งฉ่ำทั้งแฉะ
ช่องทางเล็กๆของเขาตอดเอ็นร้อนไม่มีหยุดหย่อน ส่วนหัวบานฉ่ำก็หลั่งน้ำเลอะเทอะเยิ้มหัวแม่มือลายครามที่ขยี้แกล้ง
"อื้อ! ฮือ ไม่เอาแล้ว อ๊า!"
ถึงกับปากสั่น คนสวยทรมานแทบทนไม่ไหว ร้องครวญเสียงแหบแห้งว่าคุณพ่อ คุณพ่อ..
ฟึ่บ!
"ฮ่ะ!"
กายเบาหวิวถูกพลิกให้นอนหงาย ขาเรียวสวยสองข้างถ่างอ้าออกเผยหมดจดไร้สิ่งซ่อนเร้น
และเพราะส่วนั้นที่สอดคาอยู่ในตัวอยู่แล้วร่างสูงจึงขย่มกายทันที ทั้งที่นิ้วมือยังกดปิดส่วนหัวความเป็นชายของเจ้าเอยไว้
"อ๊า! คุณ- อ๊ะ อ๊ะ!"
มองจากมุมหว่างขาก็วิวดีไม่หยอก
ลูกชายตัวขาวหน้าแดง ตัวเขยื้อนกระดอนตามแรงกระแทก หัวนมแดงแจ๋คงคัดชันน่าดู จึงดูเต่งนูนขึ้นมาขนาดนี้
ที่ชอบที่สุดคงเป็นกลางหว่างขา ส่วนเร้นลับที่บอบบางน่าอาย ช่องทางน้อยๆที่กลืนกินเขามากี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
ลายครามเอาแต่มองมันดูดตัวตนเขาเข้าไปและรั้งแก่นกายเล็กน้อยยามถอนมันออกมา
ช่องทางลามกของเจ้าเอยที่แดงช้ำและเปราะน้ำคาวขุ่น ยากต่อการถอนตัว..ไม่ให้หลงก็ยากไป
"ฮึ่ก อึก คุณพ่อ! ผม- อ๊า!"
ปากแดงๆเปราะน้ำลายไปหมด
เจ้าเอยที่เต็มไปด้วยความใคร่ช่างถูกใจลายครามเหลือเกิน
ยิ่งคิดส่วนล่างก็ยิ่งกระทั้นกระแทกหนักหน่วง
"อ๊ะ! อื้อ! ฮ๊า ฮึก"
แขนแกร่งช้อนสะโพกจนลอย แล้วรัวจังหวะตะโบมแทงเข้ารูฉ่ำจนเกิดเสียงหยาบหูไม่น่าฟัง
แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ!
"อึ-ฮื้อ! คุณพ่อ! จ-เจ็บฮะ! ฮื้อ!"
เอวสอบกระทั้นรัวๆเมื่อใกล้ถึงจุด เค้ากำลังจะเสร็จหลังจากแช่ความเป็นชายในท่อเล็กๆนั่นเกือบชั่วโมง
"ฮึ้ม.. ฮ- อ๊า!!"
และความอุ่นวาบก็เข้าคลอบคลุมทุกพื้นที่ในโพรงรัก
น้ำขาวขุ่นไหลล้นช่องทางแดงๆ
ผู้ใหญ่ใจร้ายเสร็จสมทั้งที่คนโดนรังแกยังทรมาณสุดขั้วหัวใจ
เจ้าเอยหอบหายใจ เผลอจิกนิ้วขยำยุ้มผ้าปูที่นอนระบายความคัดชันที่ไม่ได้ปลดปล่อยสักทีตรงส่วนปลาย
"อึดอัดเหรอเด็กน้อย..."
เสียงต่ำแกล้งถามไปอย่างนั้น เพราะไม่บอกใครๆก็คงดูออก
ลายครามมองข้ามน้ำตา สีหน้าทรมาณและเสียงสะอื้นของลูกอย่างไม่ไยดี
"ก็พ่อลงโทษหนูอยู่นี่ คนดี" เสียงทรงสเน่ห์เอื้อนเอ่ย
"ฮึก.. ได้โปรด.."
คนอายุมากยกยิ้ม..
"อะไรนะลูกรัก"
เจ้าเอยไม่รู้ตัวหรอกว่าทำสีหน้าแบบไหน
รู้แต่มันตึงเครียดไปทุกส่วน ทางบวมแดงมันช้ำจนเจ็บทุกคราที่ถูกครูดถอนและแทงเข้ามาใหม่
แต่ยามที่ส่วนหัวแข็งของพ่อกระทบภายในบอบบางนั่น คนอ่อนเดียงสาก็รู้สึกเสียววาบไปทั่วท้อง
ความทรมาณที่ไม่รู้ว่ามันคือะไรส่งผลให้ยอมพูดคำน่าอาย ขอให้เขากระทำ
"พ่อฮะ..ได้โปรด"
ช้อนสายตาฉ่ำน้ำขึ้นมอง พร้อมมือสั่นๆสองข้างที่กุมแก้มกร้านของผู้ชายศักดิ์พ่ออย่างอ้อนวอน
.
.
.
"ได้สิคนดี พ่อจะช่วยหนูทั้งคืนเลย"
เขียนครั้งแรก17/4/19
แก้ไข 25/5/19
เจ้าเอย-jungwoo
ลายคราม-lucas
"อึ-ฮื้อ! คุณพ่อ! จ-เจ็บฮะ! ฮื้อ!"
ให้พูดอย่างภาษาบ้านๆก็แค่สองร่างกำลังถลำลึกเอากันแบบเอาเป็นเอาตาย โดยที่คนตัวเล็กด้านบนไม่ใช่อื่นไกล
ถึงไม่ใช่ลูกในไส้ก็นับว่าลูกอยู่ดี แต่คิดว่าคนอย่างลายครามจะสนเหรอ ของสวยๆมาวางล่อเสือล่อตะเข้ ร้อยทั้งร้อยก็ไม่มีใครทน
ยิ่งมองยิ่งหลง ใครก็รู้ว่าลูกชายบ้านอดิศวรน่ารักน่าชังขนาดไหน ลายครามได้ยินพูดกันมาหนาหู จนมาได้เจอกลับตัวเองจึงเข้าใจ
แต่ใครที่ว่ารู้มาก ยังไงก็คงไม่เท่าร่างสูงเพราะทุกอิริยาบทของเจ้าเอยเขาได้เห็นมันทั้งหมดมาในเวลาหลายปี
เฝ้าฟูมฟักเหมือนหวงแหนทั้งที่ความจริงกลับคิดไม่ซื่อ ก็นะ เค้ามันพวกนิยมเด็กนี่
ผมเผ้าปรกหน้ากลับทำให้ดูเซ็กซี่ไม่หยอก
แก้มใสๆเปื้อนคราบน้ำตาที่ยังไม่แห้งดีนั่นก็ด้วย
ทุกอย่าางส่งผลให้ท่อนล่างของเจ้าเอยถูกกระทั้นกระแทกแบบไม่ผ่อนเปรอ เกิดเสียหยาบโลนของเนื้อกระทบเนื้อน่าอาย
"อ๊ะ! ฮ้า!"
ผู้ใหญ่ใจร้ายรังแกส่วนบนต่อ ไม่ปล่อยให้ได้หายใจหายคอ ยอดอกสีหวานก็ถูกงับแกล้งจนคนตัวขาวสะดุ้งสั่นหายใจหอบ
หน้าอกบางกระเพื่อมเข้าออก แต่ไม่กระเทือนถึงคนมากประสบการณ์สักนิด ลิ้นสากตวัดทีคนอ่อนกว่าก็แทบสิ้นแรงลงเดี๋ยวนั้น กระตุกหงึกหงักสะอื้นฮักในอกหนา หางตาใสเคลือบน้ำระรื้น
"อื้อ!!"
ยอดอกข้างขวาถูกกัดทึ้งและดึงจากฐาน เจ้าเอยผวาคว้าไหล่กว้างของคนเป็นพ่อน้ำตาคลอหน่วยไหลรินอาบรรอยเดิมที่ยังไม่แห้งดี
มันทั้งเจ็บทั้งหวาดเสียวแทบขาดใจ ก่อนจะร้องงอแงเพราะเม็ดพลอยสวยขึ้นสีจัด บวมช้ำสีแดงเข้มจากความรุนแรง
"คุณพ่อ!-ฮ่ะ"
คนตัวบางถอนหายใจเสียงสั่น ยอดอกถูกปล่อยจากฟันคมให้ดีดคืนฐานมันดังเดิม ก่อนลายครามจะใช่สันจมูกโด่งไล้เคลียร่องอกขาวและสูดดมจนพอใจ
หน้าอกของเจ้าเอยไม่เหมือนคนอื่น จุกแดงๆนั่นน่าชังนัก มันสีสดปูดโปนออกจากฐานชัดเจน ง่ายต่อการรังแกบีบดึง คนใจร้ายจึงชอบเน้นในส่วนนี้ที่สุด
และรู้ดีว่าคนถูกแกล้งจะร้องไม่เป็นภาษาจากความเจ็บปวดและหวาดเสียวแทบเสียผู้เสียคน
"ฮื้อ.. อ่ะ-"
หน้าหวานๆนั่นช่างเร้าอารมณ์ คนน่ารักกำลังหลับตา ปากบางๆก็กำลังหอบหายใจเพราะความแข็งขืนยังเสียบคาร่องรัก ยิ่งค้างไว้นานก็ยิ่งซ่านเสียว
อันที่จริง นี่ก็ยังไม่จบสักน้ำด้วยซ้ำ แต่เด็กอ่อนประสบการณ์แบบคนตรงหน้า แค่สอดใส่ก็ร้องไห้แทบขาดใจแล้ว ไหนจะจัดแจงท่าให้อยู่ด้านบน
คนตัวเล็กจะไม่เหนื่อยอย่างไรไหว
"ไหนหนูลองขยับสิคนดี.."
สรรพนามจั๊กจี้หูถูกเอ่ยออกมาอย่างน่าไม่อายขับแก้มใสให้ระเรื่อ เจ้าเอยทั้งอายทั้งรู้สึกผิดกับคุณแม่ ได้แต่ส่ายหัวทั้งน้ำตาดูน่าสงสาร
!!!
มือหนาที่รวบบั้นเอวเลื่อนมายังสะโพกกลมกลึงให้คนบนตักลุกลี้ลุกลนเล่น
ลูบไล้เนื้อตูดขาวๆเหมือนหลอกให้ตายใจแล้วเริ่มขยำขยี้ จนคนเด็กกว่าร้องฮื่อในคอ
คุณพ่อจะทำอะไร..
"อึก ฮ่ะ! ...คุณพ่อ!"
แก้มก้นขาวผ่องถูกบีบแยกออกจากกันก่อนจะถูกกดให้ช่องทางช้ำๆกลืนความแข็งขืนให้ลึกเข้าไปอีก
"ฮื๊อ! ฮ-"
แขนสั่นๆโอบกอดคนพ่อยึดเหนี่ยว ไหล่เล็กสั่นสะท้าน ปวดหนึบช่องท้องและแกนกายที่เสียดสีอยู่กับลอนกล้ามของผู้ใหญ่
"อ๊ะ! อื้อ!" เจ้าเอยแสดงสีหน้าเหยเก
ทางคับแน่นปวดตึง มันเข้ามาลึกขึ้นเพราะลายครามกดบั้นท้ายเขาลงมา
ปากแดงฉ่ำสั่นจนแทบร้องไม่เป็นภาษา
"ฮ๊า-"
"อ่าห์" เสียงทุ้มต่ำข้างหูบ่งบอกได้ว่าอีกฝ่ายพอใจแค่ไหน
"ฮื้อ!"
สะโพกสอบเริ่มควงหมุนทั้งที่ความเป็นชายยังฝังลึกในร่างลูก เสียงหวานก็เปล่งครางแทบขาดใจ
"อ๊า ฮั๊ก! อื้อ!"
มือน้อยๆแสนอ่อนแรงพยามยามดันไหล่แข็งแรงและถดตัวห่าง
อยากละจากสัมผัสจาบจ้วงแสนทรมาณนี่เหลือเกิน ไม่วายโดนขยี้เนื้อก้นแล้วยึดกลับมาชิดตัวคนใจร้ายอยู่ดี
"ขยับสิเด็กดี อย่าให้พ่อโกรธ"
หน้าเปื้อนน้ำตาช้อนมองขึ้นมา ผิวแก้มและปลายจมูกขึ้นสีชมพูน่าชำเรา
"ถ้าหนูไม่ทำ พ่อจะลงโทษนะ..."
สายตาคมๆนั่นแผดเผากันแทบไหม้ เจ้าเอยรู้ว่ามันหมายความว่ายังไง คนหน้าหวานส่ายหน้า ตาใสคลอน้ำตาอ้อนวอนให้เห็นใจ
"อ๊า! คุณพ่อ!"
แกนกายขนาดพอดีมือถูกชักรูดด้วยแรงไม่น้อย เอวน้อยๆนั่นส่ายหนีด้วยความตกใจ แต่คิดหรือว่าจะพ้นโดนจับล็อคเอวให้จำยอมอยู่ดี
"ฮือ! ฮึ- อ๊า!"
"อื้อ" คนสวยหลับตาลง
ทั้งหน้าหลังโดนตะโบมรังแกไม่หยุด
ลายครามโน้มตัวลงจุมพิษปากแดงๆที่ฉ่ำวาวนั่นด้วยความหลงไหล
มือก็กำรูดแกนกายให้กายขาวผวาสั่นเสียว พร้อมไล้ปลายลิ้นเล็มขอบปากที่สั่นน้อยๆนั่น
"ฮึ่ก-" แล้วสอดลิ้นเข้าชิมโพรงปากอุ่นร้อนคับแคบของเจ้าเอย
"อื้ม!" ขณะปากทำงาน ท่อนล่างก็ถูกรูดรั้ง
คิ้วสวยขมวดมุ่นเพราะปลายลิ้นหนาชอนไชอย่างช่ำชอง มันตวัดเกี่ยวลิ้นไม่ประสาให้ยอมสยบและหมดแรง
ทั้งที่ด้านล่างถูกกระทบกระแทกกลับไม่สะเทือนถึงจูบดุเดือดจากคนด้านบน
บ่งบอกความเหนือชั้นของประสบการณ์ที่ให้ตายยังไงเด็ก19ก็ไม่มีทางสู้
"ฮื้อ! ฮืม- อึก"
ปากก็ไม่ว่าง ทางด้านล่างก็คับตึง ไหนจะด้านหน้าที่ถูกปรนเปรอนี่อีก แล้วเด็กอย่างเขาจะรับมือได้อย่างไร
"อื้ม.. ฮ๊า- "
ลายครามละริมฝีปากออกแต่จมูกโด่งยังคลอเคลียไม่ห่างเหมือนกั้นแค่ลมหายใจจนปากฉ่ำๆของเราถูกันเล็กน้อยยามหายใจ
น้ำใสเชื่อมเยิ้มระหว่างปากล่างของเรา ไม่รวมส่วนที่หกเลอะเปรอะถึงคางนั่น
คนเป็นพ่อจึงสวมรอยเป็นผู้ใจดี ใช้ลิ้นเลียเช็ดให้จนถึงคางจนคนตัวบางอับอายเผลอกัดปากเพราะความหวาดเสียวแล่นริ้วถึงกลางหลัง
ได้แต่กลั้นอารมณ์อึดอัดตรงส่วนปลายที่ยังไม่ได้ปลดปลอยทั้งที่แทบจะเสร็จอยู่รอมร่อ
รู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมาจนต้องหรี่ตา เมื่อคนเป็นพ่อกดเล็บลงบนส่วนหัวของความคัดชันนั่น
"หนูอึดอัดไหม... "
เสียงอบอุ่นถาม
"ฮึก..."
คนน่ารักไม่ได้ตอบ แต่อ้อนวอนทางสายตา จ้องลึกในตาคมคู่นั้น
คนถือไพ่เหนือกว่าได้แต่ยกยิ้ม ก่อนจะฆ่ากันทั้งเป็นด้วยการขยี้นิ้วที่ส่วนปลายของเจ้าเอย
"ฮึ-อื้อ!"
เด็กน้อยส่งเสียงหวีดในคอ ขาขาวๆสั่นเกร็ง น้ำตาก็ไหลนอง ผมสีน้ำตาลตกลงปรกหน้าเพราะเจ้าของมันกระตุกเกร็งเป็นระยะ
"ฮะ- อย่า-" ท่อนล่างทั้งฉ่ำทั้งแฉะ
ช่องทางเล็กๆของเขาตอดเอ็นร้อนไม่มีหยุดหย่อน ส่วนหัวบานฉ่ำก็หลั่งน้ำเลอะเทอะเยิ้มหัวแม่มือลายครามที่ขยี้แกล้ง
"อื้อ! ฮือ ไม่เอาแล้ว อ๊า!"
ถึงกับปากสั่น คนสวยทรมานแทบทนไม่ไหว ร้องครวญเสียงแหบแห้งว่าคุณพ่อ คุณพ่อ..
ฟึ่บ!
"ฮ่ะ!"
กายเบาหวิวถูกพลิกให้นอนหงาย ขาเรียวสวยสองข้างถ่างอ้าออกเผยหมดจดไร้สิ่งซ่อนเร้น
และเพราะส่วนั้นที่สอดคาอยู่ในตัวอยู่แล้วร่างสูงจึงขย่มกายทันที ทั้งที่นิ้วมือยังกดปิดส่วนหัวความเป็นชายของเจ้าเอยไว้
"อ๊า! คุณ- อ๊ะ อ๊ะ!"
มองจากมุมหว่างขาก็วิวดีไม่หยอก
ลูกชายตัวขาวหน้าแดง ตัวเขยื้อนกระดอนตามแรงกระแทก หัวนมแดงแจ๋คงคัดชันน่าดู จึงดูเต่งนูนขึ้นมาขนาดนี้
ที่ชอบที่สุดคงเป็นกลางหว่างขา ส่วนเร้นลับที่บอบบางน่าอาย ช่องทางน้อยๆที่กลืนกินเขามากี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
ลายครามเอาแต่มองมันดูดตัวตนเขาเข้าไปและรั้งแก่นกายเล็กน้อยยามถอนมันออกมา
ช่องทางลามกของเจ้าเอยที่แดงช้ำและเปราะน้ำคาวขุ่น ยากต่อการถอนตัว..ไม่ให้หลงก็ยากไป
"ฮึ่ก อึก คุณพ่อ! ผม- อ๊า!"
ปากแดงๆเปราะน้ำลายไปหมด
เจ้าเอยที่เต็มไปด้วยความใคร่ช่างถูกใจลายครามเหลือเกิน
ยิ่งคิดส่วนล่างก็ยิ่งกระทั้นกระแทกหนักหน่วง
"อ๊ะ! อื้อ! ฮ๊า ฮึก"
แขนแกร่งช้อนสะโพกจนลอย แล้วรัวจังหวะตะโบมแทงเข้ารูฉ่ำจนเกิดเสียงหยาบหูไม่น่าฟัง
แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ!
"อึ-ฮื้อ! คุณพ่อ! จ-เจ็บฮะ! ฮื้อ!"
เอวสอบกระทั้นรัวๆเมื่อใกล้ถึงจุด เค้ากำลังจะเสร็จหลังจากแช่ความเป็นชายในท่อเล็กๆนั่นเกือบชั่วโมง
"ฮึ้ม.. ฮ- อ๊า!!"
และความอุ่นวาบก็เข้าคลอบคลุมทุกพื้นที่ในโพรงรัก
น้ำขาวขุ่นไหลล้นช่องทางแดงๆ
ผู้ใหญ่ใจร้ายเสร็จสมทั้งที่คนโดนรังแกยังทรมาณสุดขั้วหัวใจ
เจ้าเอยหอบหายใจ เผลอจิกนิ้วขยำยุ้มผ้าปูที่นอนระบายความคัดชันที่ไม่ได้ปลดปล่อยสักทีตรงส่วนปลาย
"อึดอัดเหรอเด็กน้อย..."
เสียงต่ำแกล้งถามไปอย่างนั้น เพราะไม่บอกใครๆก็คงดูออก
ลายครามมองข้ามน้ำตา สีหน้าทรมาณและเสียงสะอื้นของลูกอย่างไม่ไยดี
"ก็พ่อลงโทษหนูอยู่นี่ คนดี" เสียงทรงสเน่ห์เอื้อนเอ่ย
"ฮึก.. ได้โปรด.."
คนอายุมากยกยิ้ม..
"อะไรนะลูกรัก"
เจ้าเอยไม่รู้ตัวหรอกว่าทำสีหน้าแบบไหน
รู้แต่มันตึงเครียดไปทุกส่วน ทางบวมแดงมันช้ำจนเจ็บทุกคราที่ถูกครูดถอนและแทงเข้ามาใหม่
แต่ยามที่ส่วนหัวแข็งของพ่อกระทบภายในบอบบางนั่น คนอ่อนเดียงสาก็รู้สึกเสียววาบไปทั่วท้อง
ความทรมาณที่ไม่รู้ว่ามันคือะไรส่งผลให้ยอมพูดคำน่าอาย ขอให้เขากระทำ
"พ่อฮะ..ได้โปรด"
ช้อนสายตาฉ่ำน้ำขึ้นมอง พร้อมมือสั่นๆสองข้างที่กุมแก้มกร้านของผู้ชายศักดิ์พ่ออย่างอ้อนวอน
.
.
.
"ได้สิคนดี พ่อจะช่วยหนูทั้งคืนเลย"
talk
พึ่งมีโอกาสเข้ามาดู วรรคนึงยาวมาก
ขอโทษนักอ่านทุกท่านจริงๆ ตอนนี้ได้ปรับปรุงแล้วค่ะ
#SFชั่วข้ามคืน
รีไรต์มาจากคู่ ryantom อยากอากอีกเวอร์ก็วาร์ปลิ้งนี้ได้จ้า
http://passionate-ryantom.blogspot.com/?m=1
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น