OS JamJung Young and Beautiful (3/3)
ตึก
แผ่นหลังบางกระทบประตูห้องนอนไม่เบานัก รสจูบจาบจ้วงทำเอาสมองขาวโพลน ความต้องการตลอดหนึ่งปีของนาแจมินกำลังจะถูกปลดปล่อย จะให้เย็นไหวคงยากไป
ปลายนิ้วเล็กไล่หลังคอคนเป็นน้อง อีกข้างก็บิดลูกบิดเพื่อเปิดประตูอย่างไม่ติดขัด
"ฮ่ะ"
รู้ตัวอีกที แผ่นหลังก็แนบเตียง ตามด้วยอีกคนที่คร่อมลงมา ผมสีอ่อนสยายบนหมอนสีขาว ...สวยจนเหมือนนางฟ้านางสวรรค์
ร่างสูงมองปากอิ่มช้ำจากการถูกบดขยี้เมื่อครู่ มือก็ลากลงต่ำริดรังดุมที่ละเม็ดเชื่องช้า จนผิวเนียนค่อยๆเผยแก่สายตา เห็นหน้าอกเนียนขยับขึ้นลงตามการหายใจ
ดูไม่ยุติธรรมที่มีแต่เขาที่ถอด มือเล็กเลยส่งไปแกะกระดุมเสื้อคนด้านบนเช่นกัน ตาก็มองเด็กตรงหน้าที่มองลงมาเช่นกัน
"อืม.."
ร่างบางร้องในคอเมื่อเสื้อถูกดึงตกไหล่ ตามด้วยปากร้อนที่กดจูบลงมาที่ลาดไหล่
"ผมไม่หยุดนะ.."
เขาก้มลงเสียหน้าเกือบชิด จมูกของเราเกยกัน.. มองอีกคนที่นอนหอบจากรสจูบด้านใต้
"ต่อให้พี่จะร้องไห้"
เสียงแหบพร่าดังชิดปากอิ่ม ยามพูดก็เฉี่ยวไปมาเพราะความใกล้ชิด
"ก็ไม่ต้องหยุด.." เพราะพี่ก็รอไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
ใครว่ามีแต่แจมินที่รอ คนทางนี้ก็ไม่ต่างกันนักหรอก
"พี่ทำให้ผมไม่อยากใจดี"
เขาก้มลงพูดชิดแอ่งชีพจรแล้วเลียตรงนั้น ให้คนใต้ร่างห่อไหล่ ทุกอย่างดำเนินไปอย่างเนิบช้าทั้งที่ใจจริงเขาอยากแทบทนไม่ไหว
"จะทำแรงเหรอ.."
ให้ตาย.. ถ้าไม่ติดว่าเป็นครั้งแรกของอีกคน เค้าคงรุมทึ้งเจ้าของคำพูดไปแล้ว หลังประโยคอันตรายจบลงร่างสูงจึงกัดซอกคอขาวเป็นการเตือน จนได้ยินเสียงครางเครือของอีกคน
"ฮ่ะ"
เสียงรูปซิบกางเกงทำให้แก้มใสแดงระเรื่อ แต่ตาใสคลอน้ำตายังไม่หลบหนี แจมินไม่รู้ว่าเผลอทำหน้าหื่นกระหายแค่ไหนตอนรั้งกางเกงขายาวลงจากเรียวขาคู่นั้น
ชั่งบังเอิญที่วันนี้อีกคนสวมเพียงชั้นในตัวบาง ซึ่งไม่นานมันก็ถูกรั้งลงเชื่องช้า ผ่านข้อเท้าข้างซ้ายและขวา
ขาวขาผ่องยกขึ้นชันปิดของสงวนกลางหว่างขา ใบหน้าแดงระเรื่อเบี่ยงไปด้านข้าง ดูไร้เดียงสาพอๆกับน่าย้ำยี แผงอกขาวต้องแสงโคมไฟทำเอาแจมินยิ่งปวดหนึบที่กลางลำตัว
"ผมไม่มีถุงยาง"
นั่นหมายความว่าเขาอาจแตกใน..
เสียงต่ำพูดขณะที่มือก็ช้อนข้อพับขา จับให้ถ่างออกกว้าง ผมสีอ่อนปรกตาร่างขาวนวลที่บิดสะโพกหนียามความเย็นเครื่องปรับอากาศกระทบขา
"ไม่มีเจล.."
ใบหน้าคมก้มต่ำกลางหว่างขาให้คนมองใจเต้นแรงแทบระเบิด
"ฮ่ะ-"
จองอูผ่อนลมหายใจสั้นๆจนเกิดเสียงเล็กแหลม เพราะแทบสำลักอากาศ เมื่อลมหายใจร้อนรินรดปากทาง กับท่าทางที่น่าอาย
"เลียนะ"
เฮือก!!
ปลายลิ้นแฉะแลบเลียปากทางอ่อนไหวแทบทำเอาเข่าอ่อน หน้าทองขาวแขม่วลงทำให้เอวที่ว่าบางดูเล็กลงไปอีก
ผมสีอ่อนสะบัดกระจายบนหมอนยามคนตัวบางกระตุกเชิดหัว เอวเล็กยกหนีลิ้นที่มอบสัมผัสแปลกใหม่จนปวดท้องน้อย
"ฮ๊ะ- ฮึก"
ยามอีกคนจะหุบขาหนีความซ่านเสียว มือร้อนก็ดันข้อพับสูงแล้วถ่างออกให้ลิ้นร้อนรังแกได้ถนัด จับขาข้างนึงให้พาดไหล่ แล้วใช้ปลายนิ้วบีบเนื้อนุ่มส่วนบั้นท้ายออกให้เห็นรู้จีบสีอ่อนชัดๆ
"ฮ๊า แจมิน!"
ลิ้นร้อนเกร็งจนแข็งแล้วสอดเข้ามา คนตัวบางกระตุกเกร็ง ใบหน้าแดงระเรื่อขมวดคิ้วมุ่น ขาขาวที่พาดลาดไหล่แข็งแรงสั่นกลัว แต่ร่างสูงไม่ได้ให้ความสนใจ
แผ่นอกบางแอ่นขึ้นอย่างรันจวญเผยหัวนมตั้งชั้นสีหวาน
"ฮือ.." ยามร่างสูงผล่ะออกจากหว่างขาเกิดเสียงเฉอะแฉะน่าอาย จองอูรับรู้ได้ถึงความเปียกแฉะด้านหลัง
แจมินยันกายคร่อมอีกคนอีกครั้งก่อนกดจูบที่ขมับเนียน
ปลายนิ้วก็แนบช่องทางด้านหลังให้คนร่างบางสั่นนิดๆ เขาไล่นิ้วตามรูจีบสวยแล้วกดวนช้าๆ.. พร้อมกระซิบที่ใบหูแดงจัด
"ครั้งแรก ...มันจะเจ็บ"
มองคนตัวขาวสะดุ้ง แสดงสีหน้าเจ็บปวดยามเขาสอดนิ้วแรกเข้าไป แม้จองอูจะเผลอหดขาแต่ก็ไม่ได้ทำให้แจมินลำบากในการกดนิ้ว
"ฮึ่ก- อ่ะ"
"แต่ผมรู้ ว่าตรงไหนเสียว"
จากที่กดนวดให้ผ่อนคลายเปลี่ยนเป็นสวนเข้าออก ลอบมองปฎิกิริยาอีกคนไปพลาง ปากแดงจัดพยายามไม่เปล่งเสียงร้องออกมา ตาสวยคลอน้ำตานั่นอีก ชั่งน่ารังแก
มุมปากหยักยกยิ้มร้าย ยามกะตำแหน่งได้แล้วกระทุ้งปลายนิ้วโดนจุดกระสันเต็มๆ
"อ้ะ! ฮ- อื้อ!!"
ร่างบางกระตุก ปลายเท้าเล็กเกร็งจิกกับเตียง ยามนิ้วแข็งครูดแทงถูกจุด
"อ๊า! ด- เดี๋ยว! ฮือ!"
สะโพกสวยกระตุกหนีปลายนิ้วที่สอดเข้าออกรู้รักสีสดไม่เบาแรง ขาสั่นๆหนีบหากันยามเสียวแทบขาดใจกลับถูกมือร้อนจับถ่างออกกว้าง
ยามมองพี่ชายตรงหน้าแสดงสีหน้าเหยเก ปากบวมเจ่ออ้าออกเปล่งเสียงหวานที่เขาชอบยามเขากระแทกจนอีกคนแทบถึงจุดหมาย
"ฮื้อ!!"
แจ๊ะ!
จองอูหอบหายใจแรงยามนิ้งถูกถอนไม่ทันตั้งตัว ขอบตาเปรอะน้ำตาที่ไหลตอนไหนก็ไม่รู้ ตาฉ่ำน้ำมองคนบนร่างอย่างเว้าวอน
"แดงแล้ว..."
ร่างสูงหมายถึงรูจีบร้อนที่โดนนิ้วถูเบาๆที่ภายนอก แปลกเหลือเกินที่คำพูดหยาบโลนในเวลานี้กลับทำให้หน้าร้อน
ฟึ่บ
สะโพกถูกช้อนมาเกยบนตัก เด็กตรงหน้าถอดเข็มขัดด้วยมือข้างเดียว ตาก็มองร่างบางที่นอนกัดปากอยู่
แกร๊ง
เสียงหัวเข็มขัดกระทบพื้นไม่ทำให้จองอูสนใจเท่าคนด้านบนที่ก้มลมให้หน้าเราใกล้กันอีกครั้ง ร่างบางเผลอกลั้นหายใจยามส่วนหัวแกนกายแตะลงปากทาง
จังหวะที่สะโพกสอบดันเข้ามา จองอูผวาร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บ แต่ทั้งหมดถูกกลืนหายไปด้วยรสจูบที่ป้อนเข้ามา
"อื้ม!"
ความคับตึงทำเอาแจมินแทบคลั่ง ปากทำหน้าที่ มือหยาบก็บีบเค้นเนื้อนุ่มตรงสะโพกอย่างมันมือ
ชอบเหลือเกินยามคนใต้ร่างระบายความเสียวได้เพียงเสียงในคอ เขาปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่นานก็ยอมถอนจูบออกมาให้พี่ชายตรงหน้าหอบหายใจปนเสียงกระท่อนกระแท่น
"อ๊ะ! เจ็บ ฮ๊า-"
ปลายนิ้วเย็นเฉียบจิกผ้าปูเสียยู่ยี่สั่นคลอน มันถูกกุมซ้อนด้วยมือที่ใหญ่กว่า
ถ้าอยู่ในหนังเรทอาร์สักเรื่องแจมินมั่นใจว่ามันจะขายดิบดีเพราะเสียงหวานของพี่จองอู และสีหน้าเร้าอารมณืยิ่งกว่านางเอกคนไหนๆ
"อ ฮืม- ฮ๊า"
แรงส่งไม่ผ่อนเปรอทำให้กายบางเขยื้อนแรง ช่างดีเสียจริงที่เตียงสะปริงทำหน้าที่ไม่บกพร่อง เสียงกระทบจึงดังหยาบโลนเพียงนี้
"แจมิน จะ- ฮึก อ๊า"
ได้ยินแบบนั้นคนตัวสูงก็สวนสะโพกหนักหน่วง ร่างสูงกัดปากครางต่ำเมื่อความคับแน่นบีบรัดเขาใกล้ถึงฝั่งฝันเช่นกัน
ผั่บ ผั่บ ผั่บ!
"ฮ๊ะ อ- อ๊า!"
จองอูเกร็งกระตุก ปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นเปรอะหน้าท้องสมส่วนตรงหน้า พร้อมๆกับแจมินที่เสร็จตามมาไล่เลี่ยกัน ยามความอุ่นร้อนกระทบภายในทำเอาจองอูผวากอดคนคร่อมทับ
....จนแล้วจนรอดก็เอาออกมาไม่ทัน
เราทั้งคู่หอบหนัก ใบหน้าใสแดงจัดดูเร้าอารมณ์ไม่หยอก
ยามถอดถอนของแข็งที่เสียบคา คนร่างบางก็ผวาสั่นด้วยความวูบโหวง น้ำเหนียวขุ่นเปรอะทางแคบสีสดที่แดงช้ำทำเอาคนมองรู้สึกผิดเล็กๆ
"ขอโทษ"
แจมินเอ่ยหลังทิ้งตัวลงข้างคนหมดแรงแล้วคว้าอีกคนมากอดแนบอก
"สาบานสิว่าไม่ได้ตั้งใจ"
คนตัวขาวเอ่ยปนหอบให้ร่างสูงหลุดหัวเราะในคอ ทั้งที่หมดแรงจวนจะหลับก็ยังไม่วายชวนสนทนา
"ความจริงอยากลองปล่อยในตัวพี่"
เดาผิดเสียที่ไหน ด้วยความหมั่นไส้เลยฟาดหน้าอกหนาตรงหน้าเบาๆ เนื่องจากหมดกำลังกับบทรักหนักหน่วงเมื่อครู่
"อย่าทิ้งผมนะ"
"ใครกันแน่ที่ต้องพูดคำนั้น..."
ร่างสูงยิ้มบางๆ แล้วกดจมูกบนกลุ่มผมหอมอย่างรักใคร่
"ผมไปไหนไม่รอดหรอก"
แขนสมส่วนกำชับอ้อมกอดของเราให้แนบแน่นขึ้น แจมินใช้ปลายนิ้วเกี่ยวเส้นผมนุ่มเล่นเพลินมือ ก่อนก้มลงมองอีกทีคนในอ้อมแขนก็เข้าสู่นิทราไปแล้ว
"รักนะครับ..."
เขากระซิบเบาๆที่ข้างหูก่อนเปลือกตาสวยจะหลับลงเช่นกัน โดยไม่รู้เลยว่า ร่างบางที่หลับตาอยู่ก่อนหน้านั้น แอบยกยิ้มจางๆให้กับประโยคบอกรักเมื่อครู่
END
Talk
ขอโทษที่หายไปนานนะคะ
ไม่ได้แต่งนานบิ้วยากนิดนึง
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น